Amygdalin ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាវីតាមីន B17 គឺជាសមាសធាតុមួយដែលមាននៅក្នុងខឺណែលផ្លែឈើផ្សេងៗដូចជា apricots អាល់ម៉ុនដ៏ជូរចត់និង peach រណ្តៅ។ វាត្រូវបានសិក្សាសម្រាប់ផលប៉ះពាល់សក្តានុពលរបស់ខ្លួនលើការព្យាបាលជំងឺមហារីកប៉ុន្តែប្រសិទ្ធភាពនិងសុវត្ថិភាពរបស់វានៅតែមានភាពចម្រូងចម្រាសដែលត្រូវបានរំលាយនៅក្នុងខ្លួនក្នុងការបញ្ចេញអ៊ីដ្រូហ្សេនដែលត្រូវបានគេជឿថាមានលក្ខណៈសម្បត្តិស៊ីតូស៊ីក។ ការសិក្សាខ្លះបានលើកឡើងថា Amygdalin អាចមានផលប៉ះពាល់របស់អាន់ឌ្រូវឺរដោយតម្រង់គោលដៅនិងសម្លាប់កោសិកាមហារីក។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយការសិក្សាជាច្រើនទៀតបានបរាជ័យក្នុងការបង្ហាញប្រសិទ្ធភាពរបស់វាហើយមានភ័ស្តុតាងយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់យ៉ាងខ្លាំងដើម្បីគាំទ្រការប្រើប្រាស់របស់វាដែលជាការព្យាបាលជំងឺមហារីកនៅតែឯងដែលជាការព្យាបាលជំងឺមហារីកត្រូវបានចាត់ទុកថាមានភាពចម្រូងចម្រាស។ វាមិនត្រូវបានអនុម័តដោយទីភ្នាក់ងារដែលមានបទប្បញ្ញត្តិដូចជារដ្ឋបាលចំណីអាហារនិងឪសថអាមេរិកទេ។ ដោយសារតែបញ្ហានេះវាត្រូវបានផ្តល់អនុសាសន៍យ៉ាងខ្លាំងឱ្យចៀសវាងទទួលទានផលិតផលដែលសំបូរទៅដោយ amygdalin ឬប្រើថ្នាំបំប៉ន amygdalin សម្រាប់ការព្យាបាលដោយខ្លួនឯងនៃជំងឺមហារីកឬស្ថានភាពផ្សេងទៀតដោយគ្មានការណែនាំនិងការត្រួតពិនិត្យរបស់អ្នកជំនាញថែទាំសុខភាពដែលមានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់។
ឱសថបុរាណ: ប្រព័ន្ធឱសថបុរាណមួយចំនួនដូចជាថ្នាំបុរាណចិនបានប្រើអាមីហ្គូឡាលីនសម្រាប់លក្ខណៈសម្បត្តិឱសថដែលមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះ។ វាត្រូវបានប្រើសម្រាប់ស្ថានភាពផ្លូវដង្ហើមក្អកនិងជាប៉ូវកំលាំងសុខភាពទូទៅ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយមានភ័ស្តុតាងវិទ្យាសាស្រ្តមានកំណត់ដើម្បីគាំទ្រដល់លក្ខណៈសម្បត្តិរបស់ការប្រើប្រាស់ការប្រើប្រាស់ទាំងនេះ: Amygdalin ត្រូវបានគេណែនាំឱ្យមានអចលនទ្រព្យបំបាត់ការឈឺចាប់ហើយត្រូវបានប្រើសម្រាប់ការគ្រប់គ្រងការឈឺចាប់ក្នុងឱសថបុរាណ។ ជាថ្មីម្តងទៀតការស្រាវជ្រាវបន្ថែមទៀតគឺចាំបាច់ដើម្បីធ្វើឱ្យការអះអាងបន្ថែមទៀតគឺមានសុពលភាពដែលការប្រើ amygdalin ដែលជាការព្យាបាលជំងឺមហារីកឬសម្រាប់ស្ថានភាពសុខភាពផ្សេងទៀតមិនត្រូវបានណែនាំទេដោយមិនប្រឹក្សាយោបល់ពីអ្នកជំនាញផ្នែកថែទាំសុខភាពដែលមានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់។ ការព្យាបាលដោយខ្លួនឯងជាមួយ amygdalin អាចមានគ្រោះថ្នាក់ដោយសារតែការបញ្ចេញសក្តានុពលនៃស៊ីយ៉ាតនៅក្នុងរាងកាយ។